Spontaniczny wyjazd nad Bałtyk.
Jest po
godzinie piętnastej, gdy w piątkowe popołudnie ruszamy w spontaniczny wyjazd
nad nasz Bałtyk.
I zdawać by się mogło, że tegoroczny sezon rodzi rozczarowanie, bo to pogoda
nie taka, albo korona wirus znów daje o sobie znać, to jednak mimo tych przeszkód
w pięć moto udaje się nam zorganizować ten wypad.
Przed nami
pierwszy etap podróży.
Jest słonecznie, a i pogoda lekkim podmuchem wiatru, zachęca do podróży. Tak
więc po kilku postojach i tankowaniach, meldujemy się na nocleg w hotelu w
Toruniu.
Browar na sen i po dwudziestej trzeciej, umęczeni podróżą i dniem lądujemy w
kojach.
Jeszcze
przed pobudką wszystkich staramy się zlokalizować wyciek płynu u „Luśka”. Jak
się później okaże, prowizorka nie zadziała, ale wyciek był na tyle nie wielki,
że mimo zapowiadanej gorącej pogody, nie będzie to utrudniało jazdy. Jednak taka
sama czynność, dolania płynu, będzie nas również czekać w niedzielny poranek.
jest po szóstej rano, gdy wszyscy już na nogach… więc w drogę.
Poranek jest rześki, a pogoda jak by zaspała. Pochmurnie i mglisto. Tankowanie
w pobliskiej stacji, kawa i w drogę na Hel.
Jazda … marzenie. Jednak do czasu.
Korki Trójmiasta dorwały i nas.
Objazd, skróty nie dają rezultatów. Trzeba swoje odstać.
W końcu w skwarze docieramy do celu.
Parkujemy tuż zaraz przy porcie i ruszamy na zwiedzanie.
Na pierwszy rzut, latarnia morska. Kilka fot dla potomnych. Kilka upominków i
pamiątek i do portu.
Ale to jeszcze nie koniec. Czas odwiedzić najdalej wysunięty zakątek Polski,
czyli Cypel Helski. Tu kilka zdjęć w pobliżu pomnika upamiętniającego walki mieszkańców
tych ziem o wolność i przynależność do Polski.
Najbardziej zagorzali zaliczają krótką kąpiel w morzu, zaś inni symbolicznego
zamoczenia nóg. Oczywiście kilka zdjęć z flagą Grupy do archiwum.
Nie było by też pobytu nad morzem bez przysłowiowej rybki w pobliskiej tawernie
portowej.
Czas jednak nagli, więc zbieramy manele i w drogę do Gdańska. To drugi, kolejny
etap dzisiejszej wyprawy.
Na szczęście wyjazd z Helu, choć nie obeszło się bez kilku objazdów, jest mniej
zakorkowany.
Jest po szóstej wieczorem, gdy parkujemy w pobliżu nabrzeża Motławy. Ruszamy na
zwiedzanie Starego Miasta.
Po przejściu Zielonego Mostu, wchodzimy na Długi Targ. Nie ma gdzie wepchnąć przysłowiowego palca. Tłum i ścisk niesamowity. Wszak trwa „Jarmark Dominikański”.
Przysłowiowe „mydło i powidło” przyciąga i kupujących i oglądających. Aż
strach, by w takim tłumie się zgubić.
Przy fontannie Neptuna kilka fotek. Obok ratusz i Dwór Artusa.
My krętymi uliczkami starówki
uciekamy od tłumu, by dotrzeć do Kościoła
Mariackiego.
Następnie jedną z bram miejskich wychodzimy na nabrzeże Motławy. Tu widok na
cały kanał. Nieopodal jeden ze symboli Gdańska, Żuraw. W oddali zakotwiczony „Sołdek”.
Przechodzimy na drugi brzeg niedawno otwartym, sam nie wiem jak to nazwać… mostem.
Ta specyficzna i niesamowita nowinka techniczna, przez swój obrót w okól swojej
podpory udrażnia przepływ statków nurtem kanału.
Nadchodzi wieczór więc kończymy zwiedzanie. Zakupy najbardziej potrzebnych artykułów, tankowanie
i w drogę do Torunia na nocleg.
Mamy jeszcze do pokonania ładny kawałek drogi. Decyzja zapada… jedziemy
autostradą.
Jest przed północą gdy parkujemy przed hotelem.
Niedzielny poranek wita nas piękną słoneczną pogodą.
Być w Toruniu i nie zobaczyć jego słynnych zabytków i budowli. Nie skosztować
tradycyjnego piernika…
Ruszamy więc w miasto.
Z nad Wisły, tuż obok zabytkowego mostu gdzie parkujemy, idziemy wzdłuż wiekowych murów
obronnych na starówkę. Krzywa wieża, brama, kilka wąskich uliczek i już
jesteśmy przed pomnikiem Kopernika. Po drodze oczywiście pręgierz, osiołek, atrakcja
głównie dla młodszego pokolenia.
Jeszcze kilka wspólnych zdjęć przy pomniku i fontannie i ruszamy w drogę
powrotną. Wszak chcemy jeszcze przed zmierzchem być już w Tarnowie.
Wprawdzie awaria jednego motocykla spowolniła naszą podróż powrotną, podobnie
jak i objazd wypadku w okolicach Buska
Zdroju.
Nie mniej jednak przed dwudziestą drugą jesteśmy już w swoich domach i garażach.
Maszyny mogą odpocząć.
Uuff… pełen wrażeń był ten weekend.
Ale warto było. Pozostaną wspólne wspomnienia i nadzieja, że za rok znowu
wyruszymy w inne regiony Polski.
